Antroposofi, Rudolf Steiner tarafından insanda manevi olanı evrende manevi olana bağlayan bir bilgi yolu olarak tanımlanır.
Antroposofinin kelime anlamı insanın bilgeliğidir. 1900’lerin başında Steiner ve meslektaşları tarafından kurulan antroposofi, bilimi maneviyatla birleştiren bir araştırma yöntemine dayanır. Bu anlayışa göre insanlar dünyayı yalnızca duyularıyla değil, aynı zamanda duygu ve düşünceleriyle de algılarlar. İnsan, üzerinde bilimsel olarak çalışarak tinsel yönünü de geliştirebilir ve böyle cebilinçli bir farkındalık ile dünyaya etki edebilir.
Antroposofi, insan doğası, toplumsal dönüşüm ve bireyin manevi gelişimi üzerine odaklanır. Kültürün üç ana alanı olan bilim, sanat ve maneviyat arasındaki boşlukları doldurmayı hedefleyen antroposofi, bireysel ve toplumsal dönüşüm için hayat boyu süren bir arayış yoludur.
Antroposofi, hayatın çeşitli alanları için önerilen formüller ve yollar sunar: Özellikle eğitim, tarım, mimari ve tıp gibi alanlarda derin etkiler bırakmıştır. Günümüzde Waldorf eğitimi, biyodinamik tarım (demeter), etik finans (Triodos Bankası), tıp (Weleda) ve özel eğitim (Camphill Toplulukları) gibi pratik alanlardaki uygulamaların temelini oluşturur.
Waldorf eğitim yaklaşımı, Steiner’in çocuk gelişimine ve insanbilimine dair içgörülerine dayanır. Ancak, antroposofi Waldorf okullarında bir ders olarak öğretilmez; eğitimciler, çalışmalarını antroposofik bakış açısıyla yönlendirir ve bireysel yorumlarla uygular.
